Czas spędzany przed ekranem wpędza dzieci w „błędne koło” złego zachowania: badanie

Jak wynika z nowych badań, dzieci popadają w „błędne koło”, jeśli chodzi o czas spędzany przed ekranem. Może to wyjaśniać, dlaczego dzieci wpatrzone w ekrany zachowują się nieodpowiednio oraz dlaczego sięgają po te same urządzenia, gdy zmagają się z wyzwaniami społecznymi lub emocjonalnymi.

Badanie, którego wyniki opublikowano w poniedziałek w czasopiśmie naukowym Psychological Bulletin , objęło blisko 300 000 dzieci na całym świecie. Odkryto, że dzieci spędzające więcej czasu przed urządzeniami takimi jak komputery, tablety, smartfony, telewizory i konsole do gier są w większym stopniu narażone na problemy takie jak lęk, niska samoocena i agresja w późniejszym życiu.

Badanie wykazało również, że powiązanie to działa w drugą stronę: dzieci, które mają już problemy społeczne lub emocjonalne, zaczynają patrzeć na ekrany jako na mechanizm radzenia sobie z problemami .

„Dzieci spędzają coraz więcej czasu przed ekranami, w celach rozrywkowych, podczas odrabiania prac domowych i wysyłania wiadomości do znajomych” – powiedział dr Michael Noetel, PhD, adiunkt w School of Psychology na Queensland University i jeden z autorów badania w komunikacie prasowym American Psychological Association (APA).

Historia jest kontynuowana poniżej reklamy

„Odkryliśmy, że zwiększony czas spędzany przed ekranem może prowadzić do problemów emocjonalnych i behawioralnych , a dzieci z takimi problemami często zwracają się ku ekranom, aby sobie poradzić”.

Noetel i jego współpracownicy przeprowadzili metaanalizę ponad 100 badań już opublikowanych na temat wpływu czasu spędzanego przed ekranem na dzieci , badając wcześniejsze badania z udziałem uczestników w wieku poniżej 10 lat, których obserwowano przez co najmniej sześć miesięcy. W każdym badaniu analizowano korzystanie z ekranu i problemy społeczno-emocjonalne, a naukowcy przyjrzeli się wszystkim rodzajom aktywności związanych z ekranem, w tym oglądaniu telewizji, interakcji z mediami społecznościowymi, graniu i pracy szkolnej online.

Prawie połowa badań została przeprowadzona w Stanach Zjednoczonych, ale przeanalizowano również dane z Kanady, Australii, Niemiec, Holandii i innych krajów.

Jak powiedziała Kara Brisson-Boivin, dyrektor ds. badań w MediaSmarts, kanadyjskiej organizacji zajmującej się edukacją cyfrową i medialną, tym, co wyróżnia to badanie na tle innych, jest nowatorski sposób badania, w którym zespół badawczy najpierw zidentyfikował problemy behawioralne, a następnie wziął pod uwagę ilość czasu spędzanego przez dzieci przed ekranem.

„(Oni) niekoniecznie odeszli od idei, że czas spędzony przed ekranem równa się złej regulacji emocjonalnej lub dysregulacji emocjonalnej. Zaczęli od zidentyfikowania dysregulacji emocjonalnej, a następnie przyjrzeli się czasowi spędzonemu przed ekranem i myślę, że to ważne ujęcie i taki wymiar, którego brakuje w krajobrazie szerzej”, powiedziała Global News.

Historia jest kontynuowana poniżej reklamy

4:48 Czas spędzany przed ekranem i dzieci: Jak urządzenia wpływają na emocje dzieci

Nie cały czas spędzony przed ekranem jest taki sam

Chociaż istnieje wiele obaw społecznych związanych z korzystaniem przez dzieci z mediów społecznościowych, badanie wykazało, że czas spędzany przed konsolami do gier wiąże się szczególnie z większym prawdopodobieństwem wystąpienia problemów.

„Zamiast rozbijać to na konkretne gry, w które grali ludzie, można bezpiecznie poczynić pewne założenia” — powiedział Noetel dla ABC News. „Najwięcej gier, które zostały uwzględnione, to gry konsolowe, gry komputerowe i gry mobilne”.

Co ciekawe, przyczyną problemów niekoniecznie były brutalne gry wideo.

„Niektóre badania dzieliły gry według tego, czy były brutalne, ale nasza interpretacja była taka, że ​​większość rodziców wiedziała, że ​​należy ograniczyć ilość brutalnych treści, aby dać dzieciom poniżej 10 roku życia” — powiedział. „Zamiast tego [kluczowym] odkryciem było to, że gry ogólnie — niezależnie od konkretnego typu — wykazywały znacznie silniejsze powiązania z problemami emocjonalnymi niż inne aktywności ekranowe, takie jak oglądanie telewizji lub korzystanie z aplikacji edukacyjnych”.

Historia jest kontynuowana poniżej reklamy

Roberta Pires Vasconcellos, wykładowca na Uniwersytecie Nowej Południowej Walii i główna autorka badania, powiedziała CNN, że chociaż spędzanie dużej ilości czasu na grach wideo z pewnością może powodować problemy, „czasami jest to objaw”.

Zarejestruj się, aby otrzymywać najświeższe informacje dotyczące Kanady i świata bezpośrednio do Ciebie, gdy tylko się pojawią.

„W wielu przypadkach dzieci, które już zmagają się z problemami emocjonalnymi, zwracają się ku ekranom, zwłaszcza grom wideo, jako sposobowi na radzenie sobie z problemami lub ucieczkę” – powiedział, dodając, że „chociaż może to przynieść krótkotrwałą ulgę, z czasem może uwięzić je w cyklu , który wzmacnia te trudności emocjonalne”.

5:07 Kształtowanie zdrowego czasu spędzanego przed ekranem przez dzieci

Łączne ustalenia wskazały, że trudności pojawiały się, gdy dzieci poniżej drugiego roku życia spędzały przed ekranem jakąkolwiek ilość czasu (z wyłączeniem rozmów wideo), gdy dzieci w wieku od dwóch do pięciu lat spędzały przed ekranem więcej niż godzinę dziennie, a starsze dzieci spędzały więcej niż zalecane maksimum dwóch godzin dziennie.

Dzieci, które spędzały dużo czasu na grach, były szczególnie narażone. Dzieci w wieku od sześciu do dziesięciu lat częściej rozwijały problemy społeczno-emocjonalne w porównaniu z dziećmi w wieku pięciu lat i młodszymi.

Badanie wykazało, że chłopcy częściej sięgają po gry wideo, aby poradzić sobie z problemami, natomiast u dziewcząt większe jest ryzyko wystąpienia problemów emocjonalnych przy dłuższym spędzaniu czasu przed ekranem.

Brisson-Boivin przestrzegała jednak przed uogólnieniami, jeśli chodzi o czas spędzany przed ekranem i płeć.

„Zamiast wskazywać palcem na korzystanie z ekranów przez chłopców i dziewczęta, przyjrzałbym się różnym okolicznościom między chłopcami i dziewczętami oraz dziećmi o zróżnicowanej płci w młodym wieku. Chłopcy i dziewczęta rozwijają się zupełnie inaczej”.

Noetel przestrzega również, że ich odkrycia pomijają inne czynniki, takie jak styl wychowania, które mogą mieć wpływ zarówno na rozwój emocjonalny dzieci, jak i na to, jak długo dzieci mogą przebywać przed ekranem.

Brisson-Boivin twierdzi, że rodzice, niezależnie od stylu wychowania, powinni starać się być świadomi, kiedy ich dzieci, bez względu na płeć, sięgają po ekrany, aby poradzić sobie z emocjami, a nie „od razu odwracać urządzenie, aby pomóc im się uspokoić”.

„Szczególnie w przypadku młodszych dzieci chcemy mieć pewność, że rozwijają zdrowe praktyki samouspokojenia i regulacji społeczno-emocjonalnej”.

Dr Tara Narula, omawiając badanie z ABC News, podkreśliła, że ​​najnowsze badania dotyczyły dzieci, które spędzają czas przed ekranem dłużej niż obecnie wytyczne. Według Canadian Paediatric Society (CPS) dzieci poniżej drugiego roku życia nie powinny być narażone na ekrany, a dzieci w wieku od dwóch do pięciu lat nie powinny spędzać przed ekranem więcej niż godzinę wysokiej jakości czasu dziennie.

CPS zaleca, aby nastolatkowie, dzieci w wieku od 12 do 18 lat i starsze dzieci spędzały przed ekranami maksymalnie dwie godziny dziennie i wyłączały je najpóźniej godzinę przed snem.

W badaniu napisano: „Wydaje się, że istnieje niewiele różnic między wynikami dzieci oglądających 10 i 30 minut dziennie. W przypadku dzieci przekraczających wytyczne, istniał istotny związek między korzystaniem z ekranu a problemami społeczno-emocjonalnymi”.

Narula podzieliła się również wezwaniem do działania dla rodziców: „Jedną z najważniejszych rzeczy jest to, że musisz być zaangażowany, zaangażowany i świadomy tego, co dzieje się z twoimi dziećmi. Musisz być przy nich emocjonalnie, sprawdzać, co u nich, a także uczyć ich umiejętności życia społecznego. Chcesz monitorować nie tylko ilość, ale i jakość tego, do czego tego używają”.

Brisson-Boivin, matka dwójki dzieci poniżej 10. roku życia, przyznaje, że egzekwowanie zasad dotyczących czasu spędzanego przed ekranem może być polem minowym dla rodziców i opiekunów, zwłaszcza gdy dorośli muszą coś zrobić lub gdy dzieci marudzą i kłócą się o dostęp do ekranu.

Podobnie jak Narula, Brisson-Boivin podkreśla, jak ważne jest angażowanie dziecka w rozwijanie umiejętności korzystania z ekranu — rozmowy wyjaśniają, w jaki sposób algorytmy mają zachęcać użytkowników do przewijania lub grania, jak wyznaczać zdrowe granice w mediach społecznościowych, jak korzystać z ekranów w celach edukacyjnych lub jako wspólnego doświadczenia oglądania przez osobę dorosłą i dziecko (np. wspólne oglądanie filmu lub korzystanie z Internetu w celu znalezienia informacji na jakiś temat) oraz jak wspólnie z dzieckiem ustalać zasady dotyczące korzystania z ekranu.